|
Każdego roku reżyserzy_ki dokumentujący rzeczywistość interesują się szczególnie określonymi tematami i zagadnieniami. Programerzy Millennium Docs Against Gravity, obserwując zmieniające się trendy, przygotowują na ich podstawie sekcje specjalne. Podczas jubileuszowego 20. MDAG w programie szczególne miejsce zajmą tytuły poświęcone pracy seksualnej i przemian branży porno (sekcja Se_x Work) oraz życia osób LGBTQ+ (sekcja We're Here, We’re Queer).
|
|
|
Se_x Work
Sekcja poświęcona pornografii i pracy seksualnej przedstawi bliżej dwie rewolucje. Pierwsza, trwająca w latach 70., zmieniła społeczne podejście do seksu. W tym czasie Chelly Wilson, królowa nowojorskich kin porno, rozkręcała swój olbrzymi biznes. Chelly była postacią jedyną w swoim rodzaju. Mimo wielkiego majątku, jakiego dorobiła się, posiadając kilka erotycznych przybytków od końca lat 60. do połowy 80., nie wyprowadziła się ze swojego mieszkania nad gejowskim kinem Adonis Theatre, które prowadziła. W jednym kącie jej mieszkania leżały torby z pieniędzmi, zaś na środku, w otoczeniu przeszłych i przyszłych kochanek, przyjaciół, ale też rodziny i wnucząt, leżała prawdziwa królowa Deuce (tak nazywa się potocznie okolice Times Square). W historii Chelly - Greczynki, która uciekła z Europy przed wybuchem wojny, odbijają się najważniejsze przemiany drugiej połowy XX wieku - wzrost znaczenia myśli feministycznej, kontrkultura oraz początek ruchu na rzecz praw osób LGBTQ+. Zaprezentowała je w filmie „Królowa nowojorskich kin porno” (Queen of the Deuce) Valerie Kontakos.
|
|
|
Druga rewolucja dotyczy zachodzących na naszych oczach zmian w branży porno i kanałów dystrybucji filmów pornograficznych. W filmie „Pornfluencerzy” (Verified Couple) Joscha Bongard poznajemy parę „pornfluencerów”, jak sami się nazywają. Podobnie jak influencerzy prowadzą życie, którego wielu im zazdrości, ale doszli do tego dzięki sex workingowi. Andrea i Nico zarabiają fortunę, tworząc filmy pornograficzne jako Youngcouple9598. Jak narodził się pomysł, żeby wejść do branży porno? Nico szukał sposobu, jak szybko zarobić i… znalazł propozycję w wyszukiwarce Google. Postanowił namówić do tego swoją dziewczynę Andreę, która zaufała mu i podporządkowała życie wspólnemu celowi. Obecnie mieszkają w willi na Cyprze, głównie ze względu na podatki. Podczas gdy Nico jest bardzo zadowolony z życia, jakie prowadzą i koncentruje się na rozwijaniu biznesu, Andreea nie zawsze wydaje się przekonana do niektórych pomysłów i pogoni za pieniędzmi.
Podczas gdy w historii pornfluencerów możemy zaobserwować rosnącą popularność pornografii tworzonej przez samych twórców, bez udziały (często wyzyskujących) studiów filmowych, w „Pornograficzna rewolucji” (Fierce: A Porn Revolution) Patricka Muroniego poznajemy kolektyw tworzący alternatywną pornografię. Mainstreamowa pornografia wydaje się odporna na społeczne zmiany i wciąż reprodukuje stereotypowe spojrzenie na ciało oraz seksualność. Wyzwanie takiemu pokazywaniu seksu rzuca grupa młodych kobiet z Lozanny. Postanawiają założyć kolektyw tworzący inkluzywne porno, prezentujące nową wizję pożądania. Tworzą swoje filmy pomiędzy pracą, na uczelni albo w sklepie z serami, w pełni eksplorując całe spektrum fantazji i testując granice własnej otwartości na odbieranie oraz dawanie przyjemności. Czy to początek prawdziwej rewolucji, która może doprowadzić do realnych przemian w branży filmów dla dorosłych?
|
|
|
We’re Here, We’re Queer
Sekcja We’re Here, We’re Queer pozwala spojrzeć na życie osób LGBTQ+ w różnych miejscach świata. W „Anhell69” Theo Montoya pokazuje miasto żyjące wciąż w cieniu Pablo Escobara, pełne przemocy nadchodzącej z różnych stron - karteli narkotykowych, brutalnej i homofobicznej policji czy fanatyków religijnych. W tym świecie grupa queerowych, młodych artystów stara się rzucić wyzwanie rzeczywistości, szukając dla siebie bezpiecznej przestrzeni. Tylko czy taka przestrzeń może zaistnieć w podobnych warunkach? Ich życie istnieje tylko tu i teraz, podczas gdy ludzie wokół nieustannie przedawkowują narkotyki, popełniają samobójstwa lub są zabijani. Oni starają się być razem, eksperymentować z płcią i seksem, swój bunt wyrażając nieustannym podkreślaniem własnego statusu społecznych „wyrzutków”.
|
|
|
Historię emancypacji osób trans przedstawia z kolei w filmie „Casa Susanna” Sébastien Lifshitz. W latach 50. i 60. XX wieku prawo w Stanach Zjednoczonych było skrajnie transfobiczne, a wszystkie osoby, których strój lub sposób ekspresji nie mieścił się w binarnym podziale na to, co męskie i kobiece, były traktowane przez policję jak przestępcy_czynie. Gdzie w takim świecie można było znaleźć schronienie? Obecnie 80-letnie transkobiety Diane i Kate wracają pamięcią do miejsca, które na cześć swojej założycielki nosiło nazwę Casa Susanna. Mała, drewniana chatka pośrodku niczego, w połowie zeszłego stulecia stała się dla grupy cross-dresserów i osób trans przystanią, w której mogły spełnić swoje największe marzenie – być sobą. W tym miejscu wszyscy mogli uwolnić twórczy potencjał i dać popis wyobraźni, zapominając przez chwilę o wrogości, z jaką musieli mierzyć się na co dzień. To w takich miejscach, jak Casa Susanna rozpoczęła się historia oporu i kumulowała się energia buntu, która dała o sobie znać na przełomie lat 60. i 70. XX wieku podczas słynnych wydarzeń po policyjnym nalocie na Stonewall Inn. To społeczność osób trans stała na czele ruchu, który w XXI wieku w wielu miejscach świata zasadniczo zmienił pozycję i prawa osób LGBT+.
Piękną historią queerowej miłością są „Ukochane” (Sweetling) Evy van Barneveld. Hetty i Jeanne przeżyły razem wiele wspaniałych lat. Niestety 91-letnia Jeanne zaczyna chorować na demencję, co stawia 76-letnią Hetty w nowej roli opiekunki miłości swojego życia. Chociaż obie mają niesamowite poczucie humoru i starają się cieszyć każdą wspólną chwilą, nadchodzi moment decyzji, czy nie potrzebują pomocy z zewnątrz. Czy do ich wspólnego, pełnego spokoju i ciepła świata, powinien wkroczyć ktoś jeszcze, żeby profesjonalnie zająć się Jeanne? Mimo ogromnej zażyłości, między kobietami zaczynają się tarcia, spowodowane coraz bardziej utrudnionym kontaktem. Hetty musi częściowo zacząć decydować w imieniu Jeanne, jak zmieni się ich codzienność. Pocieszenie znajduje we wspomnieniach wspólnych podróży i szczęśliwych momentów, których było dużo w ich wspólnej przeszłości. Film nie jest jednak ponurą wizją odchodzenia, ale pochwałą dla prawdziwej miłości, nie zważającej na płeć czy orientację seksualną.
|
|
|
|
