Czarny łabędź 1-2

„Naukowcy używają terminu czarny łabędź do opisu sytuacji, które radykalnie zmieniają nasz ogląd świata – tłumaczy pod koniec pierwszego odcinka serialu jego reżyser Mads Brügger i dodaje: jeśli Amira Smajic nie wycofa się, może stać się właśnie takim czarnym łabędziem – wysłanniczką, która wymusi zmianę myślenia o duńskim społeczeństwie”. Duński minister sprawiedliwości po obejrzeniu serialu był wściekły i zszokowany, a duńska federacja prawników przepraszała za „występy” w serialu dokumentalnym dwóch cenionych do tej pory prawników.

Smajic – prawniczka z długim doświadczeniem w praniu brudnych pieniędzy – miała już dość i postanowiła stać się uczciwa. Była poważana w przestępczym świecie, gdzie działała pod pseudonimem „Zimna Królowa”. W przemianie pomógł jej Mads Brügger. Rozpoczęła nagrywanie swoich spotkań z klientami, zarówno z gangsterskiego półświatka,  jak i duńskiej wyższej sfery. Wszyscy chcieli skorzystać z jej doświadczenia. Jeśli „Panama Papers” jest synonimem korupcji i finansowych przekrętów w skali światowej, to „Czarny łabędź” będzie miał podobny efekt w odniesieniu do krajów skandynawskich.

Serial porównuje się do „Rodziny Soprano”, a w sześciomilionowej Dani zobaczyło go już 2,3 mln osób.