Millennium Docs Against Gravity zbliża się wielkimi krokami. W programie festiwalu znaleźli się dokumentalni zwycięzcy Sundance i Berlinale. W przypadku Sundance to ogłoszony już wcześniej film „A New Kind of Wilderness” Silje Evensmo Jacobsen, który zdobył główną nagrodę w międzynarodowym konkursie dokumentalnym i jest piękną opowieścią o życiu z dala od cywilizacji. Także zwycięzca amerykańskiego konkursu dokumentalnego - „Wojna porcelanowa” (Porcelain war) Brendana Bellomo i Slavy Leontyeva będzie miał swoją polską premierę na MDAG. Z zakończonego dopiero co Berlinale programerzy przywieźli za to zwycięzcę tytułu najlepszego filmu dokumentalnego festiwalu, czyli „No Other Land” Rachel Szor, Yuvala Abrahama, Hamdana Billala oraz Basela Adra. 

Największy polski festiwal filmowy odbędzie się od 10 do 19 maja w siedmiu miastach (Warszawa, Wrocław, Gdynia, Poznań, Katowice, Łódź i Bydgoszcz) a następnie online - od 21 maja do 3 czerwca na mdag.pl. Mecenasem tytularnym wydarzenia jest Bank Millennium (https://www.bankmillennium.pl/).

„No Other Land” skupia się na obszarze Masafer Yatta, czyli pagórkowatych obrzeżach Hebronu na Zachodnim Brzegu. Domy palestyńskich mieszkańców są systematycznie niszczone przez izraelską armię. Wyrok wydany przez Sąd Najwyższy Izraela w maju 2022 roku określił ten obszar jako poligon wojskowy, co umożliwia państwu zburzenie wszelkich zabudowań. Palestyński aktywista Basel robi wszystko, co w jego mocy, zarówno w rzeczywistości jak i online, żeby protestować. W najciemniejszym momencie swojego życia, w obliczu masowej eksmisji, zaprzyjaźnia się z izraelskim dziennikarzem Yuvalem, który wspiera palestyńskie protesty.

Podczas Berlinale swoją światową premierę miał także film „Nie jestem wszystkim, czego pragnę” (I'm Not Everything I Want to Be) Klary Tasovskiej. Złożony wyłącznie z fotografii oraz narracji bohaterki piękny i wciągający film opowiada o Libuše Jarcovjákovej, która została okrzyknięta przez media „czechosłowacką Nan Goldin”. W swojej młodości fotografka uciekła z Pragi i wyruszyła w dziką podróż ku wolności, uwieczniając swoje doświadczenia na tysiącach subiektywnych fotografii. Przez lata jej twórczość nie spotykała się z uznaniem aż do czasu, kiedy zyskała rozgłos i została poproszona o przygotowanie wystawy. W obliczu tego zadania musiała przejrzeć tysiące zdjęć, tym samym wracając pamięcią do przeszłości. Film jest zapisem tego niezwykłego procesu.

Nagrodzona w Sundance „Wojna porcelanowa” pokazuje trójkę artystów, którzy bronią swojej kultury i kraju w obliczu rosyjskiej inwazji. Slava, Anya i Andrey są uzbrojeni w swoją sztukę, kamery i, po raz pierwszy w życiu, karabiny. Pomimo codziennego ostrzału Anya odnajduje oparcie w sztuce, Andrey podejmuje podróż, by przewieźć swoją rodzinę w bezpieczne miejsce, a Slava szkoli zwykłych ludzi, którzy nagle stali się żołnierzami. „Wojna porcelanowa” to hołd dla pasji i siły, którymi wykazują się artyści, gdy świat wokół nich zaczyna płonąć.

Oprócz dokumentalnych zwycięzców prosto z tegorocznego Sundance do programu MDAG trafiły poruszające historie, które podbiły serca amerykańskiej publiczności i krytyków. Jedną z nich jest „Ibelin” Benjamina Ree, autora doskonale znanego festiwalowej publiczności za sprawą filmu „Malarka i złodziej”. Tym razem Ree opowiada o Matsie Steenie, który zmarł w wieku 25 lat z powodu degeneracyjnej choroby mięśni. Jego rodzice opłakiwali syna, myśląc, że choroba zmusiła go do życia w samotności i odizolowaniu. Nie zdawali sobie jednak sprawy, że Mats od dawna prowadził bogatą aktywność w sieci i wywarł ogromny wpływ na społeczność współgraczy. Po jego odejściu odkryli zupełnie nowy obraz jego życia i poznali zaskakujący, niedostępny do tej pory dla siebie świat.

Z kolei Dorottya Zurbó i Arun Bhattarai w filmie „Agent szczęścia” (Agent of Happiness) proponują unikalne spojrzenie na zazwyczaj idealizowany Bhutan i jego niezwykłą politykę szczęścia. Śledzimy Ambera, który jest jednym z ankieterów przeprowadzających zlecone przez króla badanie „indeksu szczęścia” mieszkańców kraju. Jednocześnie musi poradzić sobie z własną samotnością oraz wykluczeniem, jakiego doznaje jako członek nepalskiej mniejszości. Z czasem zaczynamy kwestionować niekonwencjonalne wskaźniki mierzenia spełnienia i sukcesu, którymi posługuje się ankieta. Czy faktycznie mieszkańcy Buthanu są najszczęśliwszymi ludźmi na świecie? Twórcy filmu uchwycili wiele czułych i zabawnych momentów między Amberem a jego rozmówcami, równocześnie pokazując wiele dających do myślenia rozmów.